Gisterenavond omstreeks het 13e uur is een overbeladen kar met graan frontaal ingereden in een insula in de ViaPericulosa. De bestuurder, Lucius Asinus, reed 10 milia passuum waar een snelheidsbeperking van 3 milia passuum gold en vloog uit de bocht. Dit dramatische ongeval eiste zijn tol: de bestuurder en maar liefst 30 amforen frumentum (graan, nvdr) overleefden de klap niet. De overige amforen bleven gelukkig intact.
Ook de inwoners van de insula kwamen er gelukkig met de schrik vanaf. Eén van hen verklaart: “Ik was rustig brood aan het bakken toen het me opviel dat ik te weinig graan had. Ik riep nog: Bij Ceres! Breng eens wat graan, slaaf! En net op dat moment reed er een kar vol graan mijn flat binnen. Ik heb vast wat te hard geroepen.”
Ondertussen is bekend geraakt waarom de bestuurder van de kar uit de bocht is gevlogen. Lucius Asinus was onderweg uit Ostia en werd moe van de lange reis. Dus stopte hij even aan een taberna. Daar dronk hij echter te veel vinum, want de super-lekkere Falernische wijn was de dag voordien geleverd. Toen hij de kar met moeite besteeg en zigzaggend wegreed werd duidelijk dat hij onder invloed was.
Dit ongeval bewijst nog maar eens dat men meer alcoholcontrolesmoet organiseren op onze drukke wegen.
Romeinse amforen
HUWELIJK MESSALINA: SCHANDAAL!
Gaius
Silius was van zijn vrouw gescheiden om zo aan keizerin Valeria Messalina zijn
trouw te tonen. Wat blijkt nu? Hij heeft haar zelfs ten huwelijk gevraagd!
Bovendien - zo luidt een goede bron – wil Silius, de echtbreker, Britannicus, zoon van
Messalina en haar man keizer Claudius, adopteren. Van
onze correspondent ter plaatse, Loquax, hebben we het volgende vernomen. Toen
keizer Claudius in Ostia aan het inspecteren was of de bouw van de haven opschoot, zijn de tortelduifjes in het bijzijn van getuigen in Rome getrouwd.
Een Romeins huwelijk
Messalina droeg een bruidsluier en offerde aan de goden. De huwelijksbelofte werd bekrachtigd met een kus en het paar bracht de nacht samen door. Er werd een ceremonie gehouden ter ere van Bacchus, de god van de wijn en vruchtbaarheid. De plechtigheid stond in het teken van de druivenoogst: grote hoeveelheden druiven werden met de voeten geperst en er waren heel wat vaten wijn. Tijdens een ritueel offer aan de godheid raakte het echtpaar in extase, waarbij vrouwen gehuld in dierenhuiden als dienaressen van Bacchus om hen heen dansten. Gaius Silius was getooid met een krans van gevlochten klimop.
Dat er een dienst ter ere van Bacchus plaatsvond, was opmerkelijk, want deze diensten waren omstreden door hun uitbundige karakter en de senaat had ze verboden. Het is niet met zekerheid te zeggen of de ceremonie wettelijk was, of enkel om Silius aan de macht te krijgen.
De keizerlijk entourage wacht nu gespannen de reactie van keizer Claudius af.Men vreest dat het voor Messalina en haar nieuwe echtgenoot slecht zal aflopen.Wordt vervolgd!
EEN BRAND MET DESASTREUZE GEVOLGEN
Ik, een arme stakker, moest op een bepaalde ochtend naar de
pomp om mijn gezin van water te voorzien. Ik wandelde door de Via Appia naar het centrum.
Plots hoorde ik veel tumult en zag een
enorme wolk van rook Rome benevelen. Alle mensen liepen verward door elkaar en
gaven emmers aan elkaar door om het water vervolgens op het woekerende vuur te
gooien.
Het proberen blussen van de brand werd al snel de kop
ingedrukt, aangezien gewapende mannen het verboden.
Ik begreep er compleet niks van totdat ik zag dat dezen dat zeiden om te
kunnen plunderen. Hoewel diefstal met de
woelige tijden van het Rijk vergroeid is, nam mijn verbazing nog meer toe. Toen ik de plunderaars echter uit
nieuwsgierigheid volgde, zag ik ze arriveren bij keizer Nero. En inderdaad, datgene wat zij hadden kunnen
bemachtigen, waaronder diamanten, geld en andere kostbare goederen,
overhandigden ze aan de keizer.
Zij die dat in opdracht deden van Nero werden vergoed met
een deel van de buit. Ik heb dus als
enige kunnen waarnemen dat het Nero, onze eigen keizer, was die onze geliefde
stad in brand had laten steken met als doel zijn eigen bevolking te beroven. Op die manier zou hij een grote hoeveelheid
geld in handen krijgen om zijn ultieme plan uit te voeren, namelijk zijn eigen
stad uitbouwen, genaamd Neropolis. Bovendien: opgeruimd stond netjes! Meteen had hij op die manier plaats geruimd voor zijn megalomane project.
Ik vond het mijn plicht om dit te voorkomen. Radicaal gericht tegen dit onrecht
infiltreerde ik in de omgeving van de keizer.
Ik bood me namelijk aan als oorlogsveteraan, gespecialiseerd in het vechten
met de gladius. Mijn plannetje lukte : na enige tijd werd ik een goede vertrouweling
van de princeps. Althans dat was wat hij
dacht. Mijn militaire vaardigheden
leidden ertoe dat ik zo’n 10 jaar later tot één van zijnpersoonlijke
lijfwachten werd benoemd, op vraag van Nero zelf!
Keizer Nero
Op een welbepaalde dag, zo’n vier jaar later, hield Nero een toespraak op het forum. Nadat ik de andere praetorianen had ingelicht over de wanpraktijken waaraan Nero zich had bezondigd tijdens de brand, eisten zij ook een deel van de buit. Bijgevolg keerde de hele praetoriaanse wacht zich tegen de keizer en maakte ik publiekelijk het heb- en eerzuchtige karakter van Nero bekend. De hele bevolking, gewenteld in een onhoudbare opwelling van razernij, stormde op de keizer af. Zo snel als hij kon, vluchtte de keizer naar zijn paleis waar hij uiteindelijk zelfmoord pleegde, weliswaar met behulp van een slaaf.