Er was eens een sater uit Phrygië (ligt in het huidige Turkije) : Marsyas. Op een dag vond hij een aulos, een fluit met twee pijpen. Dit blaasinstrument was door de godin Athena uitgevonden, maar door haar weggegooid omdat er een lelijke uitdrukking op haar gezicht verscheen terwijl ze het bespeelde. Marsyas leerde het instrument te bespelen en betoverde iedereen met zijn prachtige muziek. Omdat de mensen met veel lof over hem spraken, kreeg Marsyas zoveel vertrouwen in zijn muzikale talent dat hij Apollo, de god van de muziek, uitdaagde voor een wedstrijd. Apollo ging hierop in, hoewel hij niet erg opgezet was met zijn pochende rivaal. Beiden spraken af dat de winnaar mocht bepalen wat hij met de verliezer mocht doen. De Muzen werden aangeduid als jury en … de wedstrijd begon.
Apollo speelde wonderlijk mooi op zijn lier, Marsyas produceerde eveneens prachtige klanken op zijn fluit. De Muzen konden geen winnaar aanduiden. Toen begon Apollo ondersteboven zijn lier te bespelen. Nu moest Marsyas passen en dus verloor hij de wedstrijd. De straf die Apollo voor zijn uitdager had bedacht was gruwelijk : hij bond Marsyas vast aan een boom en vilde hem levend. De tranen die zijn vrienden daarbij lieten waren zo talrijk dat zij een rivier veroorzaakten die de Marsysas werd genoemd …
Cassiopeia
Cassiopeia was de vrouw van Cepheus, koning van Ethiopië. Zij was een zeer aantrekkelijke, maar ijdele koningin : het liefst kamde ze haar haren op een stoel voor de spiegel.Op een dag beledigde ze de zeenimfen door te zeggen dat ze veel mooier was dan zij. Eén van hen, Amphitrite, was echter getrouwd met de god van de zee Poseidon. Zij vroeg haar man Cassiopeia te straffen voor haar hybris.
Poseidon stuurde een zeemonster met de naam Cetus naar het rijk van Cassiopeia en Cepheus om het te vernietigen. In paniek raadpleegde Cepheus het orakel. De opdracht van het orakel was vreselijk : Andromeda, de beeldschone prinses, moest aan het monster geofferd worden.
Het arme meisje werd naar de kust geleid en daar aan een rots geketend. Gelukkig voor haar passeerde toen net een dappere held : Perseus. Hij had Medusa, de vrouw met de ijzige blik, onthoofd en droeg haar afgehakte hoof bij zich in een zak. Ondertussen naderde Cetus dreigend het meisje. Plots haalde Perseus het Medusahoofd tevoorschijn. Cetus keek in haar ogen, veranderde in een steen en zonk naar de bodem van de zee. Natuurlijk was Perseus verliefd geworden op Andromeda. Hij vroeg haar vader om haar hand. Ze trouwden en kregen zes kinderen.
En Cassiopeia? Zij werd gestraft. De oppergod Zeus plaatste haar als sterrenbeeld aan de noordelijke hemel, dicht bij de Poolster, maar wel ondersteboven omwille van haar ijdelheid.